κριτική του Κώστα Παρασχά στο περιοδικό νέα πορεία
Η συλλογή Στίγμα του Γ.Ε. είναι μια εργασία δομημένη με γνώμονα τη διάθεση για εκφραστική λιτότητα και πύκνωση του λόγου. Ο modus operandi των συμβολισμών εκτίθεται στο πρώτο κιόλας ποίημα του βιβλίου, «το δέντρο», το οποίο, τυπωμένο με φόντο την εικόνα ενός γυρτού δέντρου και της σκιάς του, υποβάλλει ίσως την ατμόσφαιρα όλου του έργου. Με απλή αντιπαραβολή των σχημάτων «δέντρου – σκιάς» και «ζωής – ποίησης», επιτυγχάνεται ένα σχόλιο πάνω σε μια δυσκολοανάλυτη σχέση, αυτήν μεταξύ του βίου και της γραφής. Το σύμβολο του δέντρου αποτελεί οδηγητικό μοτίβο και συχνά εντοπίζεται ως αφετηρία καρπίζουσας έμπνευσης. Ο Γ.Ε. σπουδάζει το σύμβολό του, το μετασχηματίζει, του επιβάλλει συνεχή εναλλαγή ρόλων. Εκείνο, μοιάζει να συνεργεί με τη φαντασία του αναγνώστη για το ξεδίπλωμα των μεταμορφώσεών του. Το δέντρο – σύμβολο διασπάται στα μέρη του, καθένα από τα οποία λαμβάνει μια νέα μεταφορική σημασία. Κι άλλες είναι οι περιπτώσεις όπου παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την εξέλιξη των συμβόλων. Για παράδειγμα, στο ποίημα με τον πλαγιότιτλο «τρίγωνο», ένα γεωμετρικό σχήμα μεταπλάθεται βηματικά σε εφηβαίο. Παρόμοια ιδιότυπη γεωμετρία συναντάμε και λίγο παρακάτω, με το «άκρατο φως» να επωμίζεται την εργασία ενός κοσμικού γεωμέτρη. Κυριότερο μορφολογικό στοιχείο των ποιημάτων του Στίγματος είναι η χρήση μικρών αυτόνομων στίχων, με την οποία ενισχύεται (και οπτικά ίσως) η ατμόσφαιρα της χαμηλόφωνης σύμπτυξης του λόγου. Σταθερές μορφές δεν εντοπίζουμε, εκτός από τρία χάι κου. Να αναφέρουμε, τέλος, την απουσία στίξης, που υποστηρίζει τη σκόπιμη σιβυλλικότητα, και ακόμα εκείνο το όμορφο εύρημα, την παρατυπία στο ποίημα με τίτλο «χωρίς τέλος», όπου ο τελευταίος στίχος κλείνει (κλείνει;) με ένα κόμμα... Αλλά και μια ένσταση : είναι συχνή η επιστράτευση λέξεων βαρύγδουπων, γεγονός που αφενός προδίδει τάση για εκζήτηση του λεξιλογίου και αφετέρου δυσκολεύει σε πολλά σημεία τη ροή του λόγου, στερώντας από το λόγο την ευκαιρία να κινηθεί πιο αβίαστα. Όμως αυτό δε σκιάζει ιδιαίτερα τη συνολική εικόνα του έργου του Γ.Ε., που διαπνέεται σε γενικές γραμμές από οικονομία και χάρη.
περιοδικό νέα πορεία, ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005
